Gebroken puin
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Gebroken puin is een korrelvormige bouwstof, ook wel menggranulaat genoemd, die wordt geproduceerd door het breken en zeven van beton- en metselwerkpuin dat vrijkomt bij sloopwerkzaamheden.
Omschrijving
Gebroken puin wordt voornamelijk toegepast als funderingsmateriaal voor oppervlakken die stabiel moeten zijn en zwaarder belast worden, zoals wegen, parkeerplaatsen en opritten. Het materiaal zorgt voor een stevige en stabiele ondergrond en helpt spoorvorming te beperken. Het is waterdoorlatend en biedt goede drainage. De samenstelling kan variëren, maar het bestaat doorgaans voor een aanzienlijk deel uit gebroken beton- en metselwerk, aangevuld met andere steenachtige materialen en een gering aandeel nevenbestanddelen zoals glas of kunststof.
Toepassingen
Gebroken puin wordt breed ingezet in de bouw- en infrasector. Het dient als fundering voor asfalt- en betonnen verhardingen, maar ook voor elementenverhardingen zoals bestrating. Daarnaast wordt het gebruikt als halfverharding voor bijvoorbeeld fiets- of wandelpaden en inritten, en soms als ophoogmateriaal onder vloeren in woning- of utiliteitsbouw. Het is minder geschikt voor decoratieve doeleinden vanwege de variabele samenstelling en kleur.
Verwerking
Bij de aanleg van een fundering met gebroken puin wordt aanbevolen een laagdikte van 15 tot 25 cm aan te houden, afhankelijk van de toepassing en belasting. Na het aanbrengen moet de laag stevig worden aangetrild met een trilplaat om een verdichte en stabiele fundering te verkrijgen.
Vergelijkbare termen
Brekerzand
Gebruikte bronnen: